Onder de artiestennaam Torres maakt de Amerikaanse muzikante Mackenzie Scott sinds 2013 goed ontvangen platen. Dit jaar verscheen met Thirstier haar vijfde. Een bijzonder album dat opstaat tegen de grijze sleur van de tijd en afvraagt wat er zou kunnen gebeuren als we een manier vonden om onze fantasieën onuitputtelijk te maken.
Meral Polat studeerde in 2004 af aan de toneelschool in Amsterdam en was onder andere bij het Nationale Toneel ze te zien als hoofdpersonage in de stukken Hollandse Spoor en Retour Hollandse Spoor. Op televisie speelde ze in series als Keijzer & De Boer Advocaten, Klem en De Luizenmoeder.
Naast theatermaakster en actrice is Meral Polat ook zangeres, bij Merals Harem en bij het in de zomer van 2020 gevormde Meral Polat Trio. Met teksten van onder andere Meral en van haar vader, speelt het trio intense liederen in het Koerdisch en Turks, die gaan over het verdriet en verlangen van een onderdrukt volk. Maar met een vurige bezieling wordt ook de liefde, de vrijheid en het leven gevierd.
Als je kijkt naar wat de Canadese folkrockband Half Moon Run allemaal heeft bereikt, gewonnen en verloren in hun leven, kan het afgelopen decennium net zo goed een eeuw zijn geweest voor de om hun harmonieën geroemde band. Afgelopen jaar kwam er een nieuwe wending in hun bestaan: het viertal werd een drietal. En o ja, dan is er ook nog een pandemie gaande. Het trio besloot gewoon door te gaan met waar ze goed in zijn en bracht met Inwards & Onwards een fijne EP uit.
John Murry is een Amerikaanse muzikant, songwriter en producer uit Tupelo, Mississippi. Momenteel woont hij in Kilkenny, Ierland. Sinds 2012 brengt hij solomateriaal uit, waarbij hij folk- en countrymuziek combineert met alternatieve rock. Het net uitgekomen derde album van John Murry, The Stars Are God’s Bullet Holes, is een plaat die tot in je hart doordringt door zijn brandende eerlijkheid, de meedogenloze intimiteit en een verwrongen schoonheid.
Vanavond in ons nieuwe televisieprogramma The Ballroom aandacht voor de voorstelling Hoe ik talent voor het leven kreeg van regisseur Floris van Delft, naar het gelijknamige boek van schrijver Rodaan Al Galidi.
Theaterregisseur Floris van Delft staat bekend om z’n geëngageerde theatervoorstellingen. Hij heeft er tientallen op z’n naam staan en was onder andere verbonden aan het Noord Nederlandse Toneel.
Zijn voorstelling Hoe ik talent voor het leven kreeg gaat over mensen die naar Nederland zijn gevlucht. Gevlucht voor oorlog, of voor gender gerelateerd geweld. Floris koos er voor om dit stuk te maken met 150 nieuwe Nederlanders; mensen die daadwerkelijk zijn gevlucht. Het werd een grootse voorstelling, met onder andere het Andalusisch Orkest, die enige tijd door Nederland toerde totdat corona uitbrak.
Voor een gender gerelateerd festival maakte Floris met vier nieuwe Nederlanders een spin-off van zijn stuk, dat ze in deze aflevering van The Ballroom vertonen. Ook spreekt hij met Jan Douwe Kroeske over de achtergrond van de voorstelling.
Opgericht in 2005, klimt Het Zesde Metaal met verhalende luisterliedjes gestaag naar groter succes in het thuisland en kan het inmiddels al drie gouden platen overleggen. Liedjeschrijver Wannes Cappelle komt uit hetzelfde taalgebied als dat van Flip Kowlier en Arno Hintjes en z’n liefde voor mooi taalgebruik komt overeen met dat van Raymond van het Groenewoud en Spinvis.
Waar de band rondom Wannes in de begin jaren regelmatig van bezetting wisselde, is Het Zesde Metaal sinds enige tijd een hechte groep, met ondere Tom Pintens van Moondog Jr / Zita Swoon in de gelederen.